Ostatnio mam wrażenie, że coraz częściej czytam książki, które wywołują u mnie łzy. Można by tutaj wymienić na przykład “Sto lat Lenni i Margot” czy “Życie zaczyna się jutro”. Teraz do tej “kolekcji” dołączyła kolejna pozycja, jaką jest “Zawsze będę Cię kochać”, autorstwa Teresy Moniki Rudzkiej.
Historia zawarta w powieści, to wspomnienia o zmarłej Anastazji Bojanowej – Montgomery, czyli Żywii – która była córką autorki. Dziewczyna miała niewiele ponad 30 lat, szczęśliwie wyszła za mąż. Niestety zdiagnozowano u niej glejaka wielopostaciowego – nieoperacyjnego guza mózgu. Żywia odeszła w lutym 2013 roku.
W książce znajdują się autentyczne e-maile, które pani Teresa pisała do córki po jej śmierci, a także wspomnienia osób, które były bliskie dziewczynie. Zawiera również zapis jej uroczystości pogrzebowej. Warto wspomnieć, że jest to wydanie drugie, zawierające informacje o dalszych losach postaci występujących w lekturze. Pierwsza wersja pojawiła się jakieś 7 lat temu.
Zdecydowanie to jedna z cięższych powieści, które czytałam. Na pewno wycisnęła ze mnie łzy i zostawiła po sobie ślad emocjonalny. Napisana jest bardzo dobrze ale jednak ciężko mi jednoznacznie stwierdzić, czy ją polecam, czy nie. Porusza ona mimo wszystko trudny temat, jakim jest strata bliskiej osoby. Zachęcam aby samemu przeczytać “Zawsze będę Cię kochać” i zdecydować, co się o niej myśli.
Za egzemplarz dziękuję
Nie czytałam żadnej ze wspomnianych przez Ciebie książek, ale cenią sobie poruszające historię, więc zapiszę sobie tytuły i na pewno przeczytam.
Jestem ciekawa tej pozycję , a to dlatego że mnie zachęcałas. Myślę ,ze przeczytm ja w niedługim czasie e
Oj nie czytałam jeszcze żadnej z tych popozycji
Trzeba to zmienić
Nie sięgam po książki o tak trudnej tematyce. Wydaje mi się, że życie samo w sobie jest tak trudne, że nie warto dodatkowo sie zasmucać takimi książkami.
Ja nie umiem czytać takich ksiazek, zbyt wiele emocji na mnie wywierają. Jak już się zdecyduję to i kilkanaście razy do niej podchodzę.
To musi być bardzo poruszająca i wzruszająca książka… Rzadko sięgam po lektury tego typu, ale na pewno będę ją mieć na uwadze. Tym bardziej, że znam kogoś z bardzo podobną historią…
nie wiem czy dałabym radę przeczytać tak emocjonującą i osobistą książkę 🙁