Trochę o narzędziach pracy – czytnik

W obecnych czasach nie wyobrażam sobie życia bez telefonu i laptopa. Służą mi zarówno jako sprzęt do pracy, jak i do rozrywki. Ostatni czas jednak pokazał, że mogłabym się obejść bez komputera, ponieważ moja komórka bardzo dobrze go zastępuje – pod warunkiem, że uzyskam połączenie z Wi-Fi.

Jest jednak jedna kwestia, gdzie ani smartfon, ani komputer się nie sprawdzają. Chodzi o czytanie książek. Zazwyczaj, kiedy mam coś na nich przeczytać, to dość szybko się rozkojarzę, albo po chwili zaczynają mnie boleć oczy. Dlatego też wszystkie książki recenzenckie czytałam zazwyczaj na dość starym czytniku, który w zeszłym roku wyzionął ducha. Nie było rady – musiałam zaopatrzyć się w nowy.

Dość długo szukałam tego, co będzie mi odpowiadało. Tak naprawdę na początku chciałam, tylko aby działał i polowałam na najtańszy. Zapoznając się jednak z opiniami, czytając na forach i pytając na grupach, głównie się powtarzało, że dobrze by było, aby czytnik miał podświetlenie. Co do dotykowego ekranu, to kwestia gustu. Ostatecznie zdecydowałam się na InkBook Lumos, który jest o wiele mniejszy i lżejszy od swojego poprzednika.

Ma podświetlenie, ale z niego nie korzystam. Raz spróbowałam, ale przy zgaszonym świetle oraz ustawieniu podświetlenia na najmniejszy parametr, wciąż światło było dla mnie za mocne. Pewnie to kwestia przyzwyczajenia, jednak też bardzo rzadko czytam w nocy, a jeżeli mi się zdarzy – zawsze mam gdzieś włączoną lampkę.

Czytnik ma opcję połączenia z Internetem, jednak bardzo długo zajmuje mu wczytanie strony, co może być trudne, jeżeli ktoś korzysta, chociażby z Legimi. Stary system androida
w tym nie pomaga. Nie można też niczego pobrać w PDF bezpośrednio na urządzenie, tylko na komputer, a potem dopiero przesłać na InkBooka.

Długo też szukałam etui, które by do niego pasowało, ale niestety stacjonarnie kupić go nie mogłam. Wszystko oferowane było drogą wysyłkową. W końcu jednak udało mi się trafić na stoisko InBooka na Targach Książki w Krakowie, gdzie na szczęście były one dostępne.

Miałam tam możliwość zobaczenia, jak etui wygląda na urządzeniu i czy takie będzie mi odpowiadało. Przy okazji zakupu, dostałam też gratis lnianą torbę.

Mimo swoich wad czytnik ma też swoje plusy. Kiedy nie korzysta się z Internetu, bateria działa bardzo długo (tak dla przykładu, korzystałam ostatnio z czytnika, żeby dostać się do materiałów na studia, które są mi potrzebne i zamiast go wyłączyć, urządzenie znalazło się w trybie uśpienia. Prawie po 24 godzinach, które spędziło w tym trybie, bateria spadła zaledwie o sześć procent).

Można czytać zarówno polecane do czytników pliki e-pub (ja nie umiem się na nie przestawić), a także PDF (co jest dla mnie zbawienne, jako że na czytniku znajdują się materiały do pracy licencjackiej i zamiast brać całego laptopa, pokazuję promotorowi jakieś ulotki, raporty właśnie na czytniku).

Nie oczekuję od Lumosa dużo, biorąc pod uwagę fakt, że nie używam go jako narzędzia do rozrywki. Zazwyczaj korzystam z niego, kiedy potrzebuję coś na uczelnię albo kiedy dostanę recenzencki plik w wersji elektronicznej. Potem urządzenie trafia z powrotem do szafy. Ja jestem z niego zadowolona i mam nadzieję, że podziała przez kolejne parę lat. 

I poproszę Cię o… – recenzja książki “Przysługa”

Od świąt 2018 roku już minęło trochę czasu, to w tamtym okresie pisałam recenzję „Spadku” autorstwa Beaty Dmowskiej. Teraz przyszedł czas, aby przedstawić wam drugi tom, czyli „Przysługę”, która miała premierę 17.02.2020. Cieszę się, że znów mogłam wrócić do „nawiedzonej” Romanówki.

Tym razem główna bohaterka – Natalia, wraz z córką i swoją przyjaciółką, czekają na moment, kiedy będą mogły wykopać z ogródka skarb po jej zmarłej babce. Gdy w końcu nadchodzi ten upragniony dzień, zamiast skarbu – wykopują szkielet człowieka. Po zbadaniu materiały genetycznego, wychodzi na jaw, że jest to ciało zaginionej siedem lat temu Ukrainki, która dorabiała w sadzie jej już nieżyjącego dziadka. Dodatkowo córka Natalii – Marta po tym tajemniczym znalezisku, zaczyna się dziwnie zachowywać, aby potem z dnia na dzień zniknąć. Pozostaje też najważniejsze pytanie – a co ze skarbem?

W drugiej części Natalia musiała zmierzyć się z koszmarem, jaki przeżywa rodzic, gdy nagle zniknie jego jedyne dziecko. Doświadczyła chwilowego załamania nerwowego, z którym pomogła się jej uporać Karolina – najlepsza przyjaciółka bohaterki. Jednocześnie miała w sobie ogromne pokłady determinacji, aby znaleźć swoją córkę całą i zdrową.

Podczas czytania „Spadku”, naprawdę, ale to naprawdę nie znosiłam Marty, dopiero pod koniec miałam do niej mocno neutralny stosunek, który towarzyszył mi przez całą „Przysługę”.

Pojawiła się też jedna postać, denerwująca mnie, odkąd tylko przeczytałam o niej po raz pierwszy. Chodzi tutaj o komisarza Godlewskiego. Z jakiegoś powodu nie lubiłam go od samego początku, a znielubiłam jeszcze bardziej, gdy zaczął się kręcić w pobliżu Natalii. Oczywiście, miał w tym swój cel. Potrzebował od niej paru informacji, które mogłyby doprowadzić go do skarbu, ukrytego przez jej babcię…

Mimo że na początku trochę topornie mi szło czytanie, to byłam bardzo zainteresowana treścią. Sama chciałam poznać tajemniczy skarb, który napsuł bohaterce krwi.

Musiałam też od nowa przypomnieć sobie, kto jest kim w powieści, a w dodatku doszło parę nowych postaci, ale w końcu udało mi zorientować, kto jaką rolę odegrał w życiu Natalii.

Książkę czyta się naprawdę szybko, a klimat został utrzymany w gatunku powieści obyczajowej, z lekkim kryminałem. Akcja rozwija się stopniowo, aby w końcu doprowadzić do kulminacyjnego finału, który rozwiązuje wszystkie wątki.

Polecam wszystkim, którzy lubią takie połączenie gatunków, a także tym, którzy chcą spędzić przyjemnie czas z książką.

Za egzemplarz dziękuję

Tylko dla dorosłych – recenzja “Naughty Boxa” Walentynkowego

Już po święcie zakochanych, więc pora przedstawić Wam kolejnego boxa od Magical Suitcaise, który związany jest właśnie z Walentynkami.

Byłam ogromnie ciekawa, co też dziewczyny umieściły w tym pudełku, więc gdy tylko przyszła paczka, a ja wróciłam do domu, zabrałam się za rozpakowywanie.

Po otwarciu uderzył mnie bardzo mocny zapach. Od razu zaczęłam się zastanawiać, czy coś się rozlało, czy też jakaś świeczka aż tak mocno pachniała, jednak w obu przypadkach się pomyliłam.

Intensywny zapach pochodził z wosku naturalnego. Pachnie on czymś podobnym do mydła i ma kształt serduszek. Nie mam niczego, w czym mogłabym go rozpuścić, więc robi mi za pachnidełko w pudełku z zakładkami.

Następnie uwagę zwróciłam na książki, które znajdowały się w środku. Jedną z autorek już znałam ponieważ posiadam prawie kompletną serię jej cyklu „Uwikłani”, a teraz dostałam szansę skompletowania drugiej serii.

O „Nimfomance” już słyszałam, ponieważ gdzieś mignęła mi na Instagramie, jednak jakoś nie za bardzo zagłębiałam się w informacje o tej powieści.

Było też coś, co uwielbiam – herbatka. Dobrze, że znalazła się w boxie, ponieważ wcześniejsza już zaczęła się kończyć. I jeszcze te cukrowe serduszka w środku…

Świeczka Fan Shu pachnie jak dla mnie obłędnie, bo czymś w rodzaju męskiej wody kolońskiej. I jest posypana w środku brokatem.

Jak na Naughty Boxa przystało, w środku znalazł się też gadżet – gra dla dwojga (i tylko dla dorosłych).

Tak naprawdę obstawiałam, że w boxie będą inne książki (strzelałam, że będzie to seria Blanki Lipińskiej, na której podstawie nakręcono film, a jego premiera była jakoś przed Walentynkami). Jednak ostatecznie się cieszę, że w środku znalazły się inne. Gra była dla mnie całkowitym zaskoczeniem i na razie też będzie rekwizytem do zdjęć.

Boxa można spersonalizować w zależności od tego, czy jest się z kimś w związku, czy też prowadzi życie singla. Trzeba to tylko uwzględnić w formularzu zamówienia.

Z tego pudełka najbardziej podoba mi się świeczka, którą uwielbiam i z chęcią woziłabym ją wszędzie ze sobą. Interesuje mnie też “Perwersyjny bogacz” gdyż jestem bardzo ciekawa, czy styl pisania pani Laurelin Paige uległ zmianie, albo czy przynajmniej ja odbiorę teraz jej książki inaczej.

Zostawiam Wam namiar na Magical suitkcaise, które oprócz Naughty Boxów posiada też pudełka z jednorożcami, Harrym Potterem, Rickiem i Mortym, superbohaterami (Marvel i DC), a także dla dzieci.