„Serce, otwórz się” – książka rozgrzewająca serce

Zdjęcie dwóch, tulących się kotków

Co prawda kotki na zdjęciu to nie rodzeństwo, ale idealnie odzwierciedlają relacje…no nie powiem Wam kogo, bo nie chciałabym na samym początku spoilerować wydarzeń z książki.  

Dzień, w którym rozpoczyna się cała historia, nie jest dniem głównej bohaterki. Nie dość, że jej kontrakt w pracy nie został przedłużony, to w dodatku jej chłopak zerwał z nią przez SMS. Alicja, bo właśnie tak ma na imię główna bohaterka, wraca więc w rodzinne strony, gdzie czeka na nią bolesna przeszłość, ale i niespodzianka…

Okładka książki pt.: „Serce, otwórz się”.

Odpoczęłam przy tej powieści. Z uwagą śledziłam losy Alicji i obserwowałam, jak próbuje walczyć z demonami przeszłości. Miałam wrażenie, że główna bohaterka z pomocą babci, może nie dorasta, ale na pewno w jakiś sposób dojrzewa. Poboczne postaci nie były statyczne, ale również w jakiś sposób rozwijały swój charakter. Znalazły się pojedyncze wątki, które można by bardziej rozwinąć, ale nie wpływały one na całą fabułę. 

To książka idealna na te jesienne i ciemne wieczory – taka rozgrzewająca serce, pokazująca to, że każdy może zrozumieć swoje błędy, po każdej burzy wychodzi słońce, a szczęście może czekać całkiem niedaleko.

Współpraca barterowa z wydawnictwem Novae Res

Tu spoczywa mściwa s*ka – powieść na Halloween

Pozostańmy jeszcze na chwilę w klimatach Halloweenowych. Pamiętam, że kiedy po raz pierwszy zobaczyłam okładkę książki pt.: „Tu spoczywa mściwa s*ka”, to pomyślałam sobie, że będzie to idealna lektura na nadchodzące święto duchów. Po części faktycznie była, ale z drugiej strony po przeczytaniu całej historii poczułam smutek. 

Annie zamordowano, a jej ciało porzucono na górze, która wskrzesza zmarłych. Jest to, lekko mówiąc, niecodzienne przeżycie. Mimo dziur w pamięci dziewczyna pragnie zemsty. Rozpoczyna więc śledztwo – w końcu ktoś coś musi wiedzieć. Pytań jest więcej niż odpowiedzi, jednak jej determinacja jest ogromna – szczególnie w momencie, kiedy znika jej najlepsza przyjaciółka.  

Okładka książki pt.: „Tu spoczywa mściwa suka”.

Już na wstępnie autorka informuje czytelnika o występujących w powieści trigger warningach tj. śmierć bliskich, narkotyki czy wykorzystywanie nagich zdjęć do zemsty. Dlatego też ta książka jest adresowana do osób DOROSŁYCH. I w pełni się z tym zgadzam. 

„Tu spoczywa mściwa s*ka” to lektura, którą połknęłam w jeden dzień. Robiłam, jednak przy niej przerwy – na chwilę odchodziłam od książki, porobiłam coś innego i do niej wracałam. Mimo to z chęcią odkrywałam kolejne wspomnienia Annabel. Nie była święta, ale zdecydowanie nie zasłużyła na to, co ją spotkało. Muszę przyznać, że zaskoczyła mnie tożsamość osoby, która pozbawiła ją życia. 

Nie jest to horror, ale nie ukrywam, że najlepiej czytało mi się ją właśnie po zmroku. Jeżeli nie przeszkadzają Wam trudne tematy oraz wątki paranormalne, to serdecznie polecam tę książkę.

Współpraca barterowa z wydawnictwem You&Ya

Dunder albo kot z zaświatu – gra książkowa od Radka Raka

Wszyscy, którzy mnie znają wiedzą, że od jakiegoś czasu w moim życiu króluje tylko jedna gra – mianowicie Baldur’s Gate III. Podczas każdej kampanii (a przeszłam ich już chyba z siedem, póki co) starałam się robić tak, żeby wszyscy bohaterowie mieli swój happy end. Podobnie miałam z grą książkową autorstwa Radka Raka pt.: „Dunder albo kot z zaświatów”. 

Ten tytuł można czytać na wiele sposobów – bo to właśnie czytelnik decyduje o kolejnym kroku tytułowego kota. Podczas całej wędrówki Dunder może spotkać wiele istot, tj. np. smoki, zmory, słowiańskie bóstwa…

Okładka książki pt.: „Dunder albo kot z zaświatu”.

Póki co, lekturę udało mi się „przejść” na dwa sposoby i dotrzymałam swojego postanowienia – wszyscy przeżyli. Chociaż jedno zakończenie przez przypadek sobie zaspoilerowałam i jak mam być szczera, to akurat na nie nie chcę nigdy trafić. Natomiast pozostałe z chęcią odkryję w wolnym czasie. 

Dunder jest tak bardzo charakternym i genialnym zwierzęciem (w dodatku gadającym), że mam ochotę zostać z nim jak najdłużej. Szczególnie teraz, kiedy dość wcześnie robi się już ciemno, więc klimat książki zdecydowanie będzie mi się udzielać.  

„Dunder albo kot z zaświatów” jest naprawdę ciekawą pozycją, obowiązkową w Halloween. Polecam ją Waszej uwadze, jeżeli jeszcze nie mieliście okazji się z nią zapoznać.

Współpraca barterowa z wydawnictwem Muduko

Węże na ziemi, węże na niebie – koniec przygód komisarza Bondysa

Czasami są takie serie, które jednocześnie chce i nie chce się kończyć. Miałam tak na przykład z serią o komisarzu Bondysie autorstwa Hanny Szczukowskiej-Białys.  Ostatniej części trylogii, czyli: „Węże na ziemi, węże na niebie” wcale nie chciałam kończyć, ale z drugiej strony byłam ciekawa, jak potoczą się losy wszystkich postaci. 

Tym razem komisarz wraz z Beatą i Radkiem próbuje rozwikłać sprawę tajemniczej sekty, która zaczyna grasować w okolicy. Niestety, nie jest ona łatwa do rozwiązania, a tropy zaczynają się kręcić wokół węży, wężownika, tarota i tajemniczej Serpenty. Z każdą chwilą pytań jest coraz więcej, ale odpowiedzi jak nie było, tak nie ma. Jednak kiedy najbliższa przyjaciółka Bondysa jest zagrożona, mężczyzna musi jak najszybciej zamknąć całe śledztwo.

Okładka książki pt.: „Węże na ziemi, węże na niebie”.

„Węże na ziemi, węże na niebie” to idealne zakończenie całej serii. Po tej książce widać, jak zmieniało się pióro autorki. 

O dziwo, przestałam w tej części lubić Beatę. Całkowicie straciłam do niej całą sympatię i szacunek. Emocje emocjami, ale kurczę. To, co zrobiła, było okrutne.

Przy okazji mam pytanie. Pani Haniu. Dlaczego? Radek przecież nie zasłużył na to, co go spotkało. 

Co do Bondysa, to bardzo byłam zadowolona z zakończenia jego wątku. Dodatkowo w tej części swój finał ma również historia Estery, która no może nie wbiła mnie w fotel, ale nawet zaskoczyła. 

Polecam Wam tę trylogię z całego serca.

Współpraca barterowa z wydawnictwem SQN

Kochanek z piekła rodem – czyli jak Hazel podążała za swoimi marzeniami

Mimo że ten rok zdecydowanie upływa mi pod znakiem kryminałów, to z chęcią sięgnęłam po najnowszą powieść Melissy Bel, jaką jest: „Kochanek z piekła rodem”. Muszę przyznać, że tęskniłam zarówno za piórem autorki, jak i za jej bohaterami. 

Tym razem główną protagonistką jest Hazel Brown, która woli zakładać męskie spodnie niż suknie, a zamiast szukać męża, woli szukać posady jako trener koni. Szczególnie upatrzyła sobie stajnię i zwierzęta Blake’a Coventryma. Zrobi więc wszystko, aby osiągnąć swój cel. Nawet wprosi się na przyjęcie, które mężczyzna zorganizuje. Po co to robi? A no po to, żeby się dowiedzieć o nim czegoś więcej. 

Bardzo podobało mi się to, że Hazel szła za swoimi marzeniami i przekonaniami. Jej pasja do bycia trenerem koni i to, jak zachowywała się w stosunku do tych zwierząt, to było coś wspaniałego. Co do Blake’a – to jedna scena sprawiła, że zaczęłam chichotać, ale muszę przyznać, że naprawdę świetnie wybrnął z sytuacji, w której się znalazł. Raczej nie była ona dla niego typowa, ale dzielnie dał sobie radę. 

Cała ich historia była naprawdę urocza i z chęcią się z nią zapoznawałam. Cieszyłam się też, że pojawiły się postacie z poprzednich części, a w końcówce bardzo im kibicowałam. Z tego co wiem, to nie tylko ja…

To jest ta książka, przy której naprawdę wrzuciłam na luz i udało mi się odpocząć. Nie określiłabym serii „Co za para” jakimś moim guilty plesure, ale z pewnością wrzuciłabym ją do worka z comfort books. Szczególnie polecam Wam ją teraz na jesień (nawet okładka kolorystycznie nawiązuje trochę do tej pory roku).  

Współpraca barterowa z Melisą Bel 

Koci tata – Jackson Galaxy powraca z kolejną książką

Jestem prostym człowiekiem – kiedy widzę książkę o kotach, to czytam książkę o kotach. Szczególnie kiedy została napisana przez Jacksona Galaxy, którego znam z programu telewizyjnego: „Kot z piekła rodem”. Co prawda jeszcze nie czytałam „Kociego mojo” jego autorstwa, ale z ogromną chęcią zabrałam się za lekturę pt.: „Koci Tata. O tym, jak kot przewartościował mi świat i nauczył kochać życie”. 

Powiem szczerze, że dopiero z tego tytułu dowiedziałam się, że Jackson był podupadłym muzykiem rockowym, pracującym w schronisku. Znalazł się w dobrym miejscu w dobrym czasie – to właśnie tam Benny’ego przywiozła, jego poprzednia właścicielka. Zwierzak miał bliskie spotkanie z samochodem, który roztrzaskał mu miednicę. Wtedy też zaczęła się jego wielka przygoda, z tym nietypowym zwierzakiem. 

Okładka książki pt.: "Koci tata".

Oprócz swojej historii autor w książce przedstawia porady dotyczące kotów. Sama próbowałam nawet przekazać jednemu z moich ogonków komunikat „Kocham cię” jednak on w odpowiedzi, zamiast mi odmrugać, popatrzył na mnie zdziwiony, co ja właściwie robię. Na szczęście druga próba się powiodła – Wiktoria mi odmrugała, a potem przyszła się poprzytulać. Pewnie kwestia przypadku, że akurat po tym wskoczyła mi na kolana, ale nie ukrywam, że było to bardzo miłe. 

Jest to jedna z ciekawszych lektur, przeczytanych przeze mnie w tym roku. Polecam ją każdemu, kto ma w swoim domu kota.

Współpraca barterowa z wydawnictwem SQN. 

Wysadzeni z siodła – postapo ze zwierzętami w roli głównej

Ten piękny koci model na zdjęciu to Lelek – jedyny mój kot, który nie ucieka, kiedy próbuje zrobić zdjęcie. Czasem się zdarzy, że który z pozostałych ogonków mi pomaga, jednak w 90% towarzyszy mi właśnie Lelek. Czemu znów zaangażowałam go do zdjęcia? Bo w debiucie Magdy, czyli książce „Wysadzeni z siodła”, koty są istotną częścią całej fabuły.

Ale od początku. Ludzie zniknęli z powierzchni ziemi, a przetrwały jedynie zwierzęta. Porządek i prawo sprawują poruszające się na dwóch nogach konie. Jeże parają się chemią w kanałach pod miastem. Część kotów należy do organizacji terrorystycznej. Kury zaś żyją według praw zakonnych. Fajnie? Fajnie. A jakby dodać do tego wirusa, który atakuje tylko jedną rasę, a lekarstwa ani widu, ani słychu? 

Okładka książki pt.: „Wysadzeni z siodła”.

„Wysadzeni z siodła” była istną petardą. Zakochałam się zarówno w uniwersum, jak i w historii, a w szczególności w bajce, którą opowiadała jedna z postaci. Chyba Was nie zaskoczę, że moją ulubioną bohaterką została Nitka, będąca kotką? Chociaż oprócz niej, moje serce skradł również pewien mały, aczkolwiek bardzo wyszczekany jeż – chemik. 

Autorka w swoją fabułę postapo wplotła miłość, rodzinne więzi, a także zawarła w niej interesujące wyjaśnienie tego, co mogło stać za zniknięciem ludzi na całym świecie. Czy dobrze się bawiłam, czytając książkę? Tak. Czy polecam? Jak najbardziej tak. Szczególnie jeżeli lubicie takie klimaty.

Współpraca barterowa z autorką 

Męczennicy na płótnie – komisarz Bondys powraca

Co prawda pierwotny plan zakładał przepłynięcie statkiem na tle zachodzącego słońca, ale jak się okazało, pomysł ten nie wypalił. Żeby chociaż na chwilę oderwać komisarza Bondysa od sprawy, najpierw zabrałam go na latarnię morską, a następnie koło południa na wspomniany rejs statkiem.

A czym się on ostatnio zajmował, że potrzebował urlopu? No cóż. Tym razem z Brdy wyłowiono ciało staruszki. Następną ofiarą stał się nastoletni chłopiec. Nie zdradzę Wam kolejnych ofiar, ale z pewnością Bondys miał pełne ręce roboty. Dodatkowo trzeba było do tego dodać brak śladów DNA i kilka tropów prowadzących donikąd. Czas uciekał, a niewiadomych przybywało.

Powiem Wam, że z całą historią zapoznawałam się z zapartym tchem. Lubię komisarza, więc od samego początku kibicowałam mu w odnalezieniu mordercy oraz odkryciu jego motywów.

W tej części szczególnie zainteresowała mnie postać Beaty i to do tego stopnia, że nie mogę się doczekać kolejnego tomu by zobaczyć, jak wybrnie z tego, w co się wpakowała. Końcówka książki bardzo mnie zaskoczyła. Dwa razy musiałam ją przeczytać, żeby się upewnić, że dobrze wszystko zrozumiałam.

W “Męczennikach na płótnie” widać, że trochę zmienił się styl autorki, co jest zdecydowanie na plus. Naprawdę niecierpliwie czekam na trzeci tom przygód komisarza. Nie tylko po to by sprawdzić, nad czym będzie pracować, ale również dlatego żeby dowiedzieć się, jak zakończą się personalne perypetie wszystkich bohaterów powieści.

Zawieszeni – kiedy znika ktoś bliski…

Pamiętam, że kilka lat temu wpadłam na Soul Asylum i ich piosenkę „Runaway Train”, a także nową wersję tej piosenki nagraną przez Jamiego N Commonsa i Skylar Grey. Obie uderzyły w jakąś moją czułą stronę i przez pewien czas nie mogłam oglądać żadnych spraw o zaginięciach. Do tego tematu wróciłam za sprawą książki Szymona J. Wróbla pt.: „Zawieszeni. O zaginionych i ludziach, którzy ich szukają”.


Pozwólcie, że tym razem przytoczę kawałek opisu lektury:


„Ania wracała ze szkolnej zabawy. Bruno wyjechał na wymarzone wakacje do Indii. Joanna wybrała się w góry, a Paweł chciał spotkać się z rodziną. To, co ich łączy, to fakt, że nigdy nie dotarli do domu. Co roku w Polsce ginie ponad dziesięć tysięcy osób. Wychodzą z domu, ze szkoły czy pracy, wyjeżdżają na wakacje i znikają bez śladu – chociaż wydaje się to nieprawdopodobne”.


Całość podzielona jest na dwie części – pierwsza to wywiady z rodzinami osób zaginionych. Druga opowiada o osobach, pracujących przy sprawach zniknięć. Autor rozmawiał np. z doktorem Bogdanem Lachem – profilerem czy nadkomisarzem Rafałem Dillerem – członkiem Archiwum X.

Okładka książki pt.: „Zawieszeni".

Mimo że cały tytuł jest dosyć krótki, czytałam go dosyć długo. Praktycznie po każdej historii dotyczącej zaginięcia musiałam zrobić sobie przerwę, żeby „przetrawić” emocje, które pojawiły się podczas zapoznawania się z lekturą. Dodatkowo w książce został wspomniany serial „Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie” oraz fundacja Itaka, zajmująca się wparciem rodzin osób zaginionych.


Nie jest to łatwa pozycja, jednak naprawdę ją polecam. Chociażby dlatego, że „Zawieszeni. O zaginionych i ludziach, którzy ich szukają” zawiera wskazówki co zrobić, gdy ktoś bliski nagle znika.

Współpraca barterowa z wydawnictwem SQN

Rosie Frost i Królowa Sokołów – przyjemna młodzieżówka

Czasami wydaje mi się, że jestem już „za stara” na niektóre książki młodzieżowe. A później dostaję lekturę w stylu „Rosie Frost i Królowa Sokołów” i dochodzę do wniosku, że jednak jeszcze przez jakiś czas będę mogła takie powieści czytać.

Rosie z dnia na dzień została sierotą, a jej życie wywróciło się o 180 stopni. Musiała zmienić swoją obecną szkołę, na elitarną placówkę Heverbridge, położoną w rezerwacie przyrody. Niestety zastępca Pani dyrektor no cóż… niezbyt za nią przepadał. Dodatkowo zabrał cenną dla niej pamiątkę po zmarłej mamie. Dziewczyna próbowała odnaleźć się w nowej rzeczywistości i przypadkiem odkryła, że na terenie wyspy dzieje się coś niedobrego. Razem z przyjaciółmi musiała stawić czoła nie tylko niebezpieczeństwom, które czekały na nich w głębi wyspy, ale również musieli zadbać o zwycięstwo w Igrzyskach Królowej Sokołów, organizowanych przez szkołę…

Dużym plusem było wplecenie w całą opowieść postaci historycznych, takich jak Anna Boleyn czy też Elżbieta I. Fajne zachęcenie młodego czytelnika do poznania historii tych dwóch kobiet. Bardzo mi się to przyjemnie i szybko czytało. No i za każdym razem rozczulała mnie emotka ananasa. Może nie do każdej postaci pałałam sympatią, ale nie było raczej żadnej takiej, która nadepnęłaby mi na odcisk.

Myślę, że jest to fajna pozycja dla os ob 13+.