Miesiąc: czerwiec 2022

Dziś nie zwiedzamy odległych zakątków ani baśniowych krain. W ten piękny, może nieco zachmurzony dzień zawitamy do tętniącej życiem Warszawy, a dokładniej wybierzemy się na Zamek Królewski. Być może część z Państwa wie, że znajdują się w nim dwa obrazy Rembrandta van Rijna – “Dziewczyna w ramie obrazu” i “Uczony przy pulpicie”. 

Gerdien Verschoor, autorka książki “Dziewczyna i uczony. Historia dwóch Rembrandtów z kolekcji Karoliny Lanckorońskiej” zgodziła się zostać naszą przewodniczką i pokrótce opowiedzieć o tym, jak te dwa dzieła znalazły się w Polsce. Warto tutaj przy okazji wspomnieć, że Gerdien to holenderska pisarka i historyk sztuki. Co ciekawe, skończyła studia w Lejdzie i Krakowie, a doktoryzowała się u profesora Piotra Piotrowskiego, w Instytucie PAN w Warszawie. To taka mała ciekawostka. A teraz zapraszam do towarzyszenia nam podczas tej podróży. 

yślę, że była to całkiem interesująca wycieczka, a postać Karoliny Lanckorońskiej będzie znana szerszej publiczności. W końcu to właśnie dzięki niej te wspaniałe obrazy mogły trafić do zbiorów Zamku Królewskiego. Wyłapali Państwo, że należały one wcześniej do Stanisława Augusta Poniatowskiego? To cieszę się, że ta informacja nikomu nie umknęła. Muszę przyznać, że naprawdę podziwiam Panią Karolinę, która przeżyła istne piekło podczas II wojny światowej, ale nawet wtedy mogła liczyć na wsparcie najbliższych… 

Przepraszam, rozpędziłam się. Jeżeli chcielibyście poznać pełną historię tej niesamowitej kobiety, a także dokładniejszą odpowiedź na pytanie, co działo się z dziełami Rembrandta na przestrzeni ponad 300 lat, to gorąco zachęcam do sięgnięcia po “Dziewczyna i uczony. Historia dwóch Rembrandtów z kolekcji Karoliny Lanckorońskiej”.

Bardzo bym prosiła o ciszę! Dziękuję. Książkowa Agencja Podróżnicza oprócz samych podróży, oczywiście zapewnia również spotkania z ciekawymi postaciami. Dziś gościmy Lottie Brooks, która opowie trochę o tym, jak to jest mieć jedenaście lat i dziewięć miesięcy. Następne spotkanie odbędzie się z Danielem MacGregorem. 

Wróćmy zatem do bohaterki dzisiejszego wystąpienia. Jak już wspomniałam, Lottie ma prawie dwanaście lat i młodszego brata, a jej najlepsza przyjaciółka się wyprowadziła. Jednym słowem mówiąc – KATASTROFA… Słucham? Mogłabyś powtórzyć? Dziewczyna poprosiła aby wspomnieć, że dodatkowo wybiera się do nowej szkoły, gdzie nikogo nie zna. KATASTROFA DO KWADRATU. Jednak nastolatka znajduje idealne rozwiązanie swojego problemu – zaczyna pisać pamiętnik. Mam nadzieję, że dzisiejsze przemówienie zainspiruje niektórych z Was do przelewania swoich myśli na papier. 

Muszę przyznać, że podczas naszej rozmowy zrobiła na mnie ogromne wrażenie, dlatego też zaprosiłam ją, aby mogła podzielić się z nami swoją historią, a także cenną lekcją życia, którą całkiem niedawno odebrała. Myślę, że to całkiem inspirująca, czasem nawet zabawna opowieść. Kto wie, być może część dziewczyn nawet utożsami się z bohaterką. 

Nie przedłużając, zostawiam Państwa razem z Lottie i jej wystąpieniem. A jeżeli ktoś chciałby poznać bohaterkę bliżej, lub też nie dał rady dotrzeć na nasze spotkanie to wiem, że Katie Kirby pomogła bohaterce z wydaniem jej pamiętnika.

 

Ostatnio dostałam sporo pytań o to, czy lubię kolorować mandale. Tak, owszem, to jedno z moich ulubionych zajęć, głównie dlatego, że satysfakcjonuje mnie zamalowywanie każdego kolejnego elementu, a potem podziwiania tego, co udało mi się stworzyć. Dodatkowo też często mnie to uspokaja i na moment zapominam o całym świecie. Mam w domu kilka takich malowanek, jednak obecnie korzystam z tych, które zawarte są w “Dzienniku dobrostanu”. 

Czym on jest? To zbiór kolorowanek antystresowych, przeplatanych ciekawymi i inspirującymi cytatami, miejscami na notatki (osobiście zapisuję w nich różne pomysły na posty czy filmiki na Tik Toka) oraz krótkimi zadaniami. W środku są nawet opisane ćwiczenia relaksacyjne. Dodatkowo jego format jest bardzo poręczny i nie zajmuje dużo miejsca, co jest dla mnie dużym komfortem podczas podróży. Plusem jest też to, że na początku znajduje się spis telefonów zaufania, pod którymi można znaleźć pomoc, jeśli takiej się potrzebuje. 

Całość utrzymana jest w ładnych kolorach, które od razu przyciągają wzrok. Sama okładka wygląda bardzo uroczo i muszę przyznać, że jestem w niej zakochana. Myślę, że ten dziennik będzie mi służyć jeszcze przez jakiś czas. Jeżeli ktoś szuka podręcznego zeszytu, który mieści się do torebki, a także w którym może zapisać swoje przemyślenia lub pilne rzeczy do zrobienia, to polecam sprawdzić ten tytuł i zadecydować, czy będzie Wam on odpowiadać.

Dobrze, dobrze, już spokój, proszę o ciszę. Dziękuję. Tak jak obiecałam ostatnio, teraz przedstawię książkę przeznaczoną dla osób w wieku 6-8 lat. Niedawno na rynku pojawił się “Trening superkreatywności dla dzieci”, a jego autorkami są Paulina Mechło oraz Olga Geppert.

Bohaterami występującymi w tej Innobajce są Móżdżynka, jej brat Móżdżek oraz ich przyjaciółka Kiki. Cała trójka uwielbia zagadki i gry umysłowe, a najbardziej kochają wymyślać nowe wynalazki. Teraz celują w stworzenie Maszyny do Wszystkiego, a do pomocy w tym przedsięwzięciu zapraszają właśnie najmłodszych. 

Oprócz krótkiej historii, dzieci wraz z dorosłymi znajdą też 89 różnych zadań, takich jak chociażby narysowanie myślącego neurona czy wyobrażenie sobie, jak wyglądałaby zielona owca, mieszkająca pod wodą. Dodatkowym ciekawym elementem jest Quizabawa, dzięki której można sprawdzić, jakim jest się typem innowatora. Tak, sama również wypełniłam ten test i muszę przyznać że jak najbardziej zgadzam się z wynikiem. Na plus jest również to, że zostały wyjaśnione poszczególne terminy występujące w opowieści (np. co to jest neuron). 

Myślę, że jest to świetne zajęcie na deszczowy dzień, wymagające od dzieci przede wszystkim właśnie kreatywnego myślenia. Jeżeli któryś z rodziców chciałby zapoznać się z tym tytułem i sprawdzić, czy jego malec byłby nim zainteresowany, to serdecznie do tego zachęcam.

Ufff, w końcu po długiej podróży udało nam się dotrzeć do pensjonatu. Nie pozostaje mi nic innego, jak tylko powiedzieć: “Witajcie w hotelu Flanagans”, mającym naprawdę ciekawą historię, spisaną przez Åsę Hellberg. 

Obecną właścicielką tego przybytku jest Linda Lansing, która odziedziczyła hotel po śmierci ojca. Niestety jak się okazało, przejęła go wraz ze wszystkimi problemami. Warto przy okazji wspomnieć, że gdy zaczynała prowadzić Flanagans, nikt nie patrzył na nią przychylnym okiem. No bo jak to? Kobieta prowadzi taki ośrodek? Przecież jej jedynym obowiązkiem powinno być wyjście za mąż i założenie rodziny. Wiem, obecnie trudno sobie to wyobrazić, w końcu płeć piękna może pracować w większości zawodów, jednak w tamtych czasach było to niespotykane. 

Z tego, co można usłyszeć od pracowników, kobieta jest naprawdę dobrą pracodawczynią, o czym świadczy chociażby zatrudnienie czarnoskórej Elinor. Niektórzy uważają też właścicielkę hotelu za osobę trochę samotną. Może nie miała przy swoim boku mężczyzny, jednak w życiu towarzyszyła jej prawdziwa przyjaciółka.

Wybrałam ten hotel właśnie ze względu na to, że postać właścicielki i jej postawa wobec najbliższych bardzo mnie inspirują. Mogę nawet powiedzieć, że ją podziwiam za to, że dała sobie radę z naprawdę wieloma trudnościami. Mam nadzieję, że Państwo odpoczną wśród tego przepychu, a także zadowolą się towarzystwem osób, które się tutaj zatrzymują. Tylko prosiłabym o nie wdawanie się w romanse, aby nie zszargać reputacji hotelu, a także naszej agencji.

 

Dobrze, w takim razie ruszamy w dalszą drogę. Zostało nam do odwiedzenia jeszcze tylko jedno miejsce, a następnie udamy się do hotelu na krótki odpoczynek. Kilka dni później wybierzemy się w dalszą drogę. 

Rozumiem, że niektóre z młodszych osób mogą się nudzić, dlatego też do Państwa dyspozycji uruchomiliśmy platformę, na której znajdują się dwa sezony “Dziennika YouTubera”. Słucham? Oh, czyli znacie Państwo już pierwszą część. Tak więc zachęcam do zapoznania się z kolejnymi perypetiami Davy’ego oraz jego przyjaciół. Chciałabym zaznaczyć, że filmiki przeznaczone są dla dzieci w wieku 9-12 lat. 

Owszem, oglądałam to i muszę przyznać, że chłopak jest pomysłowy kiedy planuje coś osiągnąć (tym razem chce zdobyć BMX’a). W swoich ostatnich filmach wykonywał wiele tzw. „challengy”… Rozumiem obawy, jednak wyzwania polegają np. na wypiciu mleka czy też przygotowania rankingu toalet. Są również i te bardziej ekstremalne (np. zjedzenie naprawdę ostrej papryczki). Muszę jednak przyznać, iż cieszę się, że chłopak dostaje przy okazji tworzenia swoich video cenne lekcje, z których wyciąga wnioski. 

Oczywiście, jeżeli nie jesteście Państwo przekonani, czy to odpowiednia rozrywka dla waszego dziecka, proponuję sprawdzić samemu, a potem zadecydować. Co prawda mamy jeszcze jedne zajęcia skierowane do najmłodszych, jednak z racji tego, że dojechaliśmy do Nocnego Zoo, przedstawię je innym razem.