Nie sądziłam, że jeszcze w tym roku uda mi się przeczytać książkę, która ma vibe, podobny do „Nate plus one”. Jeżeli więc podobała się Wam ta powieść, to koniecznie zapoznajcie się z „15 dni jest na zawsze” Vitora Martinsa.
Felipe rozpoczyna ferie zimowe, podczas których ma ochotę po prostu najzwyczajniej w świecie odpocząć od ludzi ze szkoły, wyzywających go od grubasów i pączków. Plany te niestety zostają zakłócone przez pojawienie się w domu chłopaka z sąsiedztwa – Caio. Jego rodzice wyjeżdżają na dwa tygodnie, więc mama Felipe zgodziła się mieć na niego oko. Nie wie jednak, że to była pierwsza miłość jej syna.
W tym tytule dużo się dzieje. Poruszono tu temat prześladowania ze względu na wagę, wychodzenia ze strefy komfortu, pokonywania własnych słabości i akceptacji siebie. Główny bohater zmienia się na lepsze, dzięki wsparciu bliskich mu osób. Uczucie między postaciami pojawia się powoli, nie jest nachalne ani sztuczne. Chyba nie było takiego charakteru, którego bym nie lubiła. Jedynie mam trochę żal do mamy Caio, zachowującej się nie fair w stosunku do przyjaciółki swojego syna.
„15 dni jest na zawsze” czytało się naprawdę przyjemnie, ogólnie cała książka była bardzo życiowa. Muszę przyznać, że mimo wszystko udało mi się przy niej odpocząć i złapać trochę dystansu do wszystkiego.
