Od świąt 2018 roku już minęło trochę czasu, to w tamtym okresie pisałam recenzję „Spadku” autorstwa Beaty Dmowskiej. Teraz przyszedł czas, aby przedstawić wam drugi tom, czyli „Przysługę”, która miała premierę 17.02.2020. Cieszę się, że znów mogłam wrócić do „nawiedzonej” Romanówki.
Tym razem główna bohaterka – Natalia, wraz z córką i swoją przyjaciółką, czekają na moment, kiedy będą mogły wykopać z ogródka skarb po jej zmarłej babce. Gdy w końcu nadchodzi ten upragniony dzień, zamiast skarbu – wykopują szkielet człowieka. Po zbadaniu materiały genetycznego, wychodzi na jaw, że jest to ciało zaginionej siedem lat temu Ukrainki, która dorabiała w sadzie jej już nieżyjącego dziadka. Dodatkowo córka Natalii – Marta po tym tajemniczym znalezisku, zaczyna się dziwnie zachowywać, aby potem z dnia na dzień zniknąć. Pozostaje też najważniejsze pytanie – a co ze skarbem?
W drugiej części Natalia musiała zmierzyć się z koszmarem, jaki przeżywa rodzic, gdy nagle zniknie jego jedyne dziecko. Doświadczyła chwilowego załamania nerwowego, z którym pomogła się jej uporać Karolina – najlepsza przyjaciółka bohaterki. Jednocześnie miała w sobie ogromne pokłady determinacji, aby znaleźć swoją córkę całą i zdrową.
Podczas czytania „Spadku”, naprawdę, ale to naprawdę nie znosiłam Marty, dopiero pod koniec miałam do niej mocno neutralny stosunek, który towarzyszył mi przez całą „Przysługę”.
Pojawiła się też jedna postać, denerwująca mnie, odkąd tylko przeczytałam o niej po raz pierwszy. Chodzi tutaj o komisarza Godlewskiego. Z jakiegoś powodu nie lubiłam go od samego początku, a znielubiłam jeszcze bardziej, gdy zaczął się kręcić w pobliżu Natalii. Oczywiście, miał w tym swój cel. Potrzebował od niej paru informacji, które mogłyby doprowadzić go do skarbu, ukrytego przez jej babcię…
Mimo że na początku trochę topornie mi szło czytanie, to byłam bardzo zainteresowana treścią. Sama chciałam poznać tajemniczy skarb, który napsuł bohaterce krwi.
Musiałam też od nowa przypomnieć sobie, kto jest kim w powieści, a w dodatku doszło parę nowych postaci, ale w końcu udało mi zorientować, kto jaką rolę odegrał w życiu Natalii.
Książkę czyta się naprawdę szybko, a klimat został utrzymany w gatunku powieści obyczajowej, z lekkim kryminałem. Akcja rozwija się stopniowo, aby w końcu doprowadzić do kulminacyjnego finału, który rozwiązuje wszystkie wątki.
Polecam wszystkim, którzy lubią takie połączenie gatunków, a także tym, którzy chcą spędzić przyjemnie czas z książką.
Za egzemplarz dziękuję
Dość długo Ci zeszło ale najważniejsze ze skończyłaś 🙂 Co do samej książki to podziękuję 🙂
Hihi, bo premierę miała niedawno 😉
Opis brzmi bardzo ciekawie i intrygująco, więc zapamiętam tytuł tej i poprzedniej części 🙂
Książka ciekawi mnie już od momentu zapowiedzi, więc chciałabym kiedyś po nią sięgnąć. 😊
Książkę dopisuję do listy prezentów dla kobiet w moim otoczeniu. Dzięki!
Jakoś nie przekonuje mnie ta seria, czuje że ciężko by mi się ją czytało 😉
Lubię jak akcja rozwija się stopniowo, wtedy jest się ciekawym co dalej i dalej 🙂 Ksiażki tej jeszcze nie czytałam, ale kiedyś na pewno to sie zmieni 🙂
Nietypowe połączenie jak na taką książkę. Gdy zabraknie mi książek, będę mieć ten tytuł na uwadze.
Fajnie, ta książka wygląda na oryginalną obyczajówkę z dreszczykiem. 🙂 Okładka też zachęca. 🙂
nie jest to książka dla mnie, nie lubię kiedy jakoś postać bardzo mnie drażni.
Książka nic mi nie mówi, jednak jestem zainteresowana jej przeczytaniem. Muszę jednak zacząć od pierwszego tomu, aby mieć nakreślony obraz wydarzeń i występujących w książce bohaterów.
W sumie to nie zapowiada się szczególnie ciekawie i sama nie wiem czy bym po nią sięgnęła 😉
Zaintrygowałaś mnie 🙂
Zapowiada się bardzo ciekawie. Jestem jej ciekawa. 😉
Nie czytałam jeszcze żadnej książki autorki, na tą zwróciłam uwagę na legimi, no i Twój opis brzmi intrygująco.
No nie wiem, niespecjalnie mam na nią ochotę.
Teraz mamy więcej czasu na czytanie a wiec z miłą checie siegne po nia.
tez mam czasem tak że czytanie niektórych książek toronie mi idzie 😀 wtedy jednak sobie je odpuszczam
o kurcze, ta książka szybko by mnie wciągnęła, spodziewałam się skarbu a nie takiego przerażającego odkrycia
Przyznam się że po okładce spodziewałam się zupełnie innej historii tu zaskoczenie totalne
Sporo zagadek w książce, których rozwiązanie koniecznie muszę poznać. Czas sięgnąć po książkę.
Chętnie przeczytałabym tę książkę, lubię obyczajówki z lekkim kryminałem w tle. Myślę, że by mi się spodobała, ciekawa jestem zakończenia tej historii.
Po przeczytaniu opisu nie zostałam zbytnio zachęcona. Nie sięgam po książki obyczajowe, bo po prostu mnie one nudzą. A już szczególnie nie jestem chętna do sięgania po serie, jakoś mnie teraz one odpychają.
fabuła wydaje się bardzo interesująca, książka idealna na obecny czas, kiedy nadrabiamy zaległości książkowe
Nie słyszałam o tej książce, ani o autorce, ale chyba nie czuję się na tyle skuszona, żeby ją poznawać 😉
Obie części chciałabym poznać. Ciekawa jestem czy mi się spodobają. 😉
Ależ piękna jest ta okładka. 🙂 Co do samej historii, to pierw chyba musiałabym przeczytać pierwszy tom.
Słyszałam już o tej książce i mam ją zapisaną na swojej czytelniczej liście.
Ciekawe, ale nie mam jej w planach
Nie do końca jestem przekonana, czy ta książka by mi się spodobała. Nie przekonam się póki nie przeczytam, prawda?!
Nie mam tej książki w planach i raczej tego nie zmienię.
ostatnio mi ona migła gdzieś w oczach u kogoś. ciekawa się wydaje
Brzmi zachęcająco 🙂
Dla miłośników obyczajowych opowieści szykuje się przyjemne zaczytanie, na wakacyjne dni. 🙂