Ostatnimi czasy czytam bardzo dużo książek z motywem wsi. Jak już kiedyś wspominałam, pierwsze lata swojego życia też na niej spędziłam, zanim wyprowadziłam się do większego miasta. W tym roku tak się złożyło, że przyjechałam do domu moich dziadków na Święta, który to teraz mocno się różni od tego, co pamiętam z dzieciństwa. Zniknął piec, w którym babcia piekła chleb, zmieniły się kolory ścian, pojawiło się parę drobiazgów, których nie pamiętam aby były za dzieciaka. Na całe szczęście dziadkowie nie za bardzo się zmienili. Wciąż mają różny stosunek do mnie. Babcia przyznała, że dalej traktuje mnie jak małą dziewczynkę, podczas gdy dziadek już widzi we mnie kogoś dorosłego. Nie umiem określić, z kim jestem bardziej zżyta, wydaje mi się, że z obojgiem tak samo.
Natalia, główna bohaterka debiutanckiej powieści Beaty Dmowskiej “Spadek” nie ma takiego dylematu. Zdecydowanie woli swojego dziadka, od chorej psychicznie babci. Gdy po latach wraca do swojego rodzinnego domu zwanego Romanówką (nazwa pochodzi od imienia jej dziadka – Romana), pewne zakopane w jej podświadomości wspomnienia nagle odżywają. Na domiar złego, każdy we wsi uważa, że w jej domu straszy duch zmarłej Zofii – babci Natalii, a jej mąż Wiktor, który nagle znów pojawia się w życiu bohaterki pragnie, aby kobieta do niego wróciła. Próbuje jej wmówić, że jest chora tak samo, jak jej babka. Z dnia na dzień sytuacja się pogarsza. Na jaw wychodzą rodzinne sekrety, a Natalia zaczyna wątpić w krystaliczny obraz dziadka, który stworzyła za dziecka.
Książkę czytało mi się niezwykle przyjemnie. Bardzo podobało mi się zestawienie spokojnej na pierwszy rzut oka wsi, z rodzinnymi sekretami, które wywracają życie bohaterki do góry nogami. Ciągłe zwroty akcji, przeplatające się z wspomnieniami Natalii powodowały, że chciałam jak najszybciej skończyć lekturę i sprawdzić, co tak naprawdę działo się w Romanówce i czy Zofia była aż tak chora, jak wszyscy mówili. Zakończenie mnie całkowicie zaskoczyło. Nie spodziewałam się takiego obrotu spraw.
Podobała mi się kreacja bohaterów. Z Natalią zżyłam się niemal od razu, chociażby ze względu na to, że jest moją imienniczką oraz podobnie jak ja mieszkała kiedyś na wsi i z niej wyjechała, żeby po latach móc tam wrócić. Jedyną postacią, której naprawdę nie znosiłam, była córka Natalii i Wiktora – Marta. Mimo że była dorosła, zachowywała się jak mała, rozpuszczona dziewczynka, robiąca awanturę za każdym razem, kiedy coś nie szło po jej myśli. Zazwyczaj jeżeli negatywnie oceniane przeze mnie postacie, robią coś dobrego dla głównego bohatera, jestem w stanie im przebaczyć i obdarzyć pewnego rodzaju sympatią, ale jakoś u Marty nie mogłam się na to zdobyć. Może przy końcu nie lubiłam jej trochę mniej, jednak zdecydowanie nie jest to moja ulubiona postać.
Książka nie jest romansem, jak to na początku założyłam. Raczej powiedziałabym, że to powieść obyczajowa, gdzie występuje wątek kryminalny(biorąc pod uwagę fakt, że zostało popełnione morderstwo).
Jeżeli ktoś szuka lektury, z którą ciekawie mógłby spędzić wieczór, to serdecznie ją polecam.
Bardzo ciekawa recenzja książki..
Dobrze, że to nie romans. Chyba się zdecyduje. Miła odmiana po lekkich książkach 😉 pozdrawiam Kinga
Sięgnęłabym po tę książkę, gdyby wątek kryminalny był w niej dominujący. Ale tak… Raczej nie.
Pozdrawiam,
http://tamczytam.blogspot.com/2018/12/nie-cakiem-biae-boze-narodzenie.html
Książka jest już w moich zbiorach. Zaciekawiła mnie od momentu, kiedy zobaczyłam jej zapowiedź, ale niestety brakuje czasu na jej przeczytanie. Mam nadzieję, że wkrótce to się zmieni. 😊
raczej nie dla mnie ta pozycja, choć ze mną ostatnio ciężko bo nie moge znaleźć takiej książki która by mi się podobała
Rzadko sięgam po takie książki, ale tu tytuł mnie zainteresował, pomysł fabuły oparty na ciekawych odniesieniach. 🙂
Czytam ostatnio dużo obyczajówek i musze na chwilę od nich odpocząć, ale ten tytuł sobie zapisuje bo lubie czytać o rodzinnych tajemnicach
Słyszałam, że teraz na topie jest właśnie nurt wiejski.
Od dłuższego czasu, choćby ucieczki głównych bohaterów w wiejskie plenery w poszukiwaniu ukojenia. 😉
Myślę że to może być coś dla mnie. Lubię wątki kryminalne w książce 🙂
Lekka i nie zmuszająca do myślenia książka jest fajnym sposobem na wieczór
Nie czytałam, ale lubię takie książki, więc chętnie popytam o nią w bibliotece 😉
Muszę przyznać, że okładka jest naprawdę bardzo śliczna i zachęca do zagłębienia się w lekturze, jednak pod względem garunku, nie jest ona raczej dla mnie.
Książka bardzo ciekawa,czyta się jednym tchem.Gdzie ją można kupić?
W kilku księgarniach internetowych widziałam 😉 Np. Booktime.pl
Juz sama okladka przyciaga 🙂
Ta książka wydaje się byc bardzo ciekawa.
Nie znam tej pozycji, ale zaciekawiłaś mnie nią.
Ja nie lubię czytać ale czasami czytam. Ostatnio sam przeczytałem całą książkę. Najczęściej czytam lektury. Od roku czytam książkę inną niż lekturę. Pozdrawiam.
Wrzucam tytuł do mojej listy czytelniczej 🙂 Lubię od czasu do czasu przeczytać coś w tym stylu 🙂
Ja raczej nie skorzystam z tej propozycji. 😉 Ale kto wie może kiedyś 😛 Obecnie czytam książkę “Myśl jak Sherlock Holmes” a kilka dni temu dosłownie pochłonęłam książki Pani Bukowej obie części –> polecam z czystym sumieniem. Pozdrawiam !
Kolejna propozycja, która zapowiada się bardzo ciekawie 🙂 Ja też w dzieciństwie często wyjeżdżałam na wieś i przyznam, że bardzo mi tego brakuje…
Wątki kryminalne w książkach uwielbiam więc polubiłabym się z tą książka.
z pewnością książka jest ciekawa, rzadko sięgam po obyczajowe. wątek kryminalny jednak mnie przekonuje
Zabrzmiało całkiem ciekawie. Myślę, że mogłaby mi się spodobać.
Obawialam sie wlasnie ze to romans, za ktorymi nie przepadam, ale kryminalne tlo bardzo mnie zacheca 😀
ciekawa jestem czy by mi się spodobała ta książka 🙂 recenzja ciekawa, więc… 🙂
Może kiedyś się na nią skuszę, obyczajówek za często nie czytam, ale może ten wątek kryminalny mnie do niej przyciągnie 🙂
Zainteresowałaś mnie tą książką. Taka obyczajowa tematyka to coś dla mnie 🙂
Bardzo mnie zaciekawiłaś tą książką, chętnie bym ją przeczytała. : )
Nie słyszałam o tej książce. Lubię debiuty i chętnie sięgnę po tę pozycję. 🙂
Jestem bardzo ciekawa zestawienia spokojnej wsi z sekretami 🙂 lubię takie nietypowe połączenia.
Pozdrawiam!
Wydaje się ciekawa, może po nią sięgnę 🙂
Nie znam tej książki i słyszę o niej po raz pierwszy. Mimo o jestem pewna, że by mi się spodobała.
Patrząc na okładkę też bym założyła, ze to romans i nigdy bym nie sięgnęła po tę książkę, ale fabuła brzmi naprawdę intrygująco.
Niestety ostatnio mam przesyt czytania średnich książek. Teraz czekam na coś, co mnie powali na kolana.
Myślę, że może mi się spodobać. Na pewno po nią sięgnę.