Glint – kontynuacja sagi o Złotej Niewolnicy

Powiem Wam tak. „Glint”, czyli kontynuacja książki „Gild”, która miałam okazję czytać jakiś czas temu, to coś świetnego! Naprawdę, kiedy siadłam do tej powieści, nie mogłam się od niej oderwać. PRZYPOMINAM, ŻE OBIE TE POWIEŚCI SĄ DLA CZYTELNIKÓW 18+. 

Tym razem Auren stała się kartą przetargową między Czwartym Królestwem a królem Midasem. Nie była z tego zadowolona, jednak pobyt z dala od złotej klatki spowodował, że w końcu zaczęła korzystać ze swoich umiejętności, które przez tyle lat ukrywała. Nawet mogłabym powiedzieć, że w końcu zaczęła żyć. Niestety w pewnym momencie będzie musiała podjąć bardzo ciężką decyzję… 

Okładka książki pt.: „Glint”.

Cieszę się, że w tej części mogłam dowiedzieć się więcej o przeszłości Auren oraz o tym, co potrafiła robić praktycznie od dziecka. Dziewczyna pokazała też to, że jest lojalna wobec swojego króla i że ma dobre serce – nawet gdy inni okazują jej jawną niechęć. Dodatkowo dużym zaskoczeniem było dla mnie to, że autorka „oddała głos” Malinei – obecnej żonie Midasa. I powiem Wam, że bardzo liczę na to, że w następnych tomach będzie o tej postaci znacznie więcej. 

„Glint” czytało mi się naprawdę szybko, dużo się w nim działo, a na dokładkę autorka zaserwowała czytelnikom kilka ciekawych plot twistów. Cała historia zakończyła się w takim momencie, że z niecierpliwością będę czekać na następne części. Jestem ciekawa, jak ostatecznie zakończy się historia o Złotej Niewolnicy. Szczególnie że mam już pewnie podejrzenia co do finału serii.

Współpraca barterowa z wydawnictwem Muza

Klitajmestra – mitologiczny retelling

Być może pamiętacie, że jakoś w kwietniu opowiadałam o „This Wicked Fate. Przeklęte przeznaczenie”, gdzie zawarto nawiązanie do greckiej mitologii. Dziś natomiast chciałabym opowiedzieć trochę o pewnej mykeńskiej królowej. Przed Wami „Klitajmestra” Costanzy Casati. 

Tytułowa bohaterka była Spartańską królewną, która została wydana za mąż za kogoś, kto chciał ją sobie podporządkować. Przez wiele lat znosiła to małżeństwo, jednak gdy jej małżonek złożył ich córkę w ofierze, coś w niej pękło. Zaczęła więc planować zemstę. Nieoczekiwanie zaczął pomagać jej ktoś, kogo niewątpliwie powinna uznawać za wroga…

Okładka książki pt.: „Klitajmestra”.

Nie znam oryginalnej historii Klitajmestry, ale muszę przyznać, że to naprawdę ciekawy retelling. Pamiętam, że na początku zastanawiałam się, jak Klitajmestra mogła poślubić Agamemnona, skoro zachowywał się jak tyran. Potem się dowiedziałam, dlaczego skończyła razem z nim. Akcja była naprawdę wartka, nie nudziłam się ani przez chwilę. Nie mogłam się też od tej książki „odkleić” i skończyłam ją czytać w przeciągu jednego dnia. 

„Klitajmestra” ląduje w Ulubieńcach Czerwca. Nie mogę się doczekać kolejnych powieści autorki. Coś czuję, że będę po nie sięgała w ciemno.

Współpraca barterowa z wydawnictwem Muza

Love on the Brain – lekki romans z NASA w tle

Nie ukrywam, że odkąd przeczytałam „The Love Hipothesis”, to nie mogłam doczekać się kolejnych powieści Ali Hazelwood. Kiedy więc wydawnictwo You&Ya ogłosiło premierę „Love on the Brain”, naprawdę bardzo się ucieszyłam. 

Bee Königswasser została przydzielona do współprowadzenia projektu NASA. Było to dla niej spełnienie najskrytszych marzeń. Niestety okazało się, będzie musiała działać wspólnie ze swoim starym znajomym ze studiów, a on delikatnie mówiąc, za nią nie przepadał. Przynajmniej Bee odnosiła takie wrażenie. Dziewczyna jednak próbowała robić dobrą minę do złej gry. Niestety już na samym początku pojawiły się problemy, np. anulowano zamówienie sprzętu albo maile do niej nie dochodziły… Zbieg okoliczności czy celowe działanie? 

Okładka książki pt.: „Love on the brain".

Niestety nie potrafiłam zżyć się z żadnym z bohaterów. Próbowałam kilkukrotnie ich polubić, jednak jakoś nie potrafiłam. Sama fabuła była dość prosta, a ciekawie zrobiło się dopiero pod sam koniec, kiedy pewne wątki zaczęły się wyjaśniać. Sceny łóżkowe również występują, dlatego też lektura ta skierowana jest do czytelników 18+. Dodam jeszcze tylko, że autorka często nawiązywała do życia Marii Skłodowskiej-Curie. 

Książka nie była zła i całkiem przyjemnie spędziłam z nią czas. Zachęcam do samodzielnego wyrobienia sobie zdania o tej powieści. Jest to lekki romans, z zaawansowanymi technicznymi wynalazkami w tle. Nie skreślam autorki i z chęcią sięgnę po kolejne jej tytuły w przyszłości. Być może któryś z nich uda się w końcu strącić „The Love Hipothesis” z piedestału.

Współpraca barterowa z wydawnictwem You&Ya